Dag: 25 november 2024

Vanochtend, na mijn zondagse ontbijt met gekookte eitjes, trok ik op gevoel een tarotkaart. De Geliefden lag in mijn hand. Ja, dacht ik, de liefde als een geschenk in je hand.

Ik bekeek de afbeelding nog eens goed. Je kunt natuurlijk in een paradijsje gaan zitten mediteren om zo proberen verlichting te bereiken, dat vraagt zeker toewijding en geduld. Maar probeer je eens te ontwikkelen in een liefdesrelatie. Dat vraagt nog veel meer toewijding en geduld.

Mijn man en ik waren buurkinderen. Onze zielen wisten in dit leven elkaar al snel te vinden en we trouwden heel jong. En zeker in een lange relatie zoals die van manlief en mij geeft de liefde stof tot nadenken. Ik moest bekennen, het is echt niet iedere nacht de liefde bedrijven totdat we doodmoe en bevredigd in slaap vallen. En ook niet elke ochtend je bed uitspringen om samen een beschuitje te eten.

Het is niet altijd een schoon huis, niet elke dag is gevuld met lachen en liefde. Je lief is soms ook degene die het dekbed bij het omdraaien steelt en irritant snurkt ( nee ik snurk nooit haha). Het gaat over de troep opruimen en verdwenen sokken, een deur die keihard dicht gegooid word. Het is ook weleens stijfkoppig zijn. Het vreselijk schreeuwend oneens met elkaar zijn, waarna we beiden kwaad onze mond houden tot onze harten weer genezen zijn en we elkaar weer, zonder woorden kunnen vergeven met een lach, een knuffel of door gewoon iets liefs te zeggen of te doen.

Maar het is ook elke dag weer letterlijk thuiskomen bij die ene persoon die al mijn geheimen en tekortkomingen kent, die weet hoe ik er onder mijn kleding uit zie en ondanks mijn gebreken toch enorm van me houdt, juist om wie ik ben. Het gaat erom elkaar te helpen, er te zijn voor de ander tijdens de uitdagingen in het leven. Het gaat over het inslikken van de soms vervelende woorden in plaats van ze toch hardop te zeggen (aldoende leert men).

Ik vergeleek onze relatie wel eens met de seizoenen van het jaar. De lente vol sprankelende verliefdheid, de zomerliefde vol overvloed, de herfst waarin je denkt: loslaten ajuus! En de winter waarin je denkt nu is de liefde echt dood! Maar dan ineens is er weer die sprankelende lente haha. Is hij toch ineens weer leuk en lief.

Als er iets is wat ik in de afgelopen 50 jaar heb ervaren in mijn relatie, is dat je geliefde er niet is om je gelukkig te maken. Als je je realiseert dat niemand je gelukkig kan maken behalve jijzelf, is dat een grote opluchting. Dan besef je dat je partner er is om alles in jou te spiegelen, ook hetgeen waarmee je moeite hebt.

Van iemand houden is niet altijd gemakkelijk, soms zelfs een enorme uitdaging. Maar het is zo bijzonder, zo vertrouwd en met kinderen, cadeaukinderen en kleinkinderen is liefde het beste en het mooiste wat je ooit kunt ervaren.

Ik knikte liefdevol naar de Geliefden op de afbeelding. Liefde is er altijd, de verbinding ermee schommelt. Ik bedankte de tarotkaart en stopte hem terug in het deck. Yes ik dacht ik… Vandaag kies ik voor een krachtige verbinding…

liefs Corrie